دلایل زیادی برای غذا خوردن در رستوران وجود دارند: صبحانه، صبحانه دیروقت، ناهار، شام، قهوه و کیک، نوشیدنی های بعد از کار، یا فقط خوردن یک لقمه سریع. برای این که تجربه رفتن به رستوران را برای شما آسان تر ( و خوش طعم تر!) کنیم، ده کلمه یا اصطلاح انگلیسی که شما حین غذا خوردن خواهید شنید را معرفی می کنیم. از آن ها لذت ببرید!
- Reservation (به معنی رزرو)
برای این که مطمئن شوید که یک میز خالی در رستورانی که انتخاب کرده اید وجود خواهد داشت، خوب است که یک میز رزرو کنید. بهترین روش برای انجام این کار این است که به رستوران تلفن کنید. وقتی به رستوران زنگ می زنید بگویید: “من مایل هستم یک میز برای [X نفر] در [تاریخ] به نام [نام خانوادگی] رزرو کنم.” (به طور مثال، “من مایل هستم میزی برای پنج نفر در تاریخ اول مارس به نام جانسون رزرو کنم.”) با گفتن اسم خود، اگر افرادی که شما دعوت کرده اید زودتر برسند، می توانند میز شما را پیدا کنند.
- Order (به معنی سفارش یا سفارش دادن)
شما به رستورانی رفته اید تا بخورید و بیاشامید، درست است؟ البته! پس این سفارش شماست: چیزهایی که شما از منو انتخاب می کنید. کلمه “سفارش” هم یک اسم است (“سفارش شما آماده است”) و هم یک فعل (“مایل هستید سفارش دهید؟” یا “ما جوجه سفارش دادیم”) پس حواستان به آن باشد!
- Server (کسی که غذا را سرو می کند)
کسی که غذا را سرو می کند شخصی است که سفارش شما را می گیرد، غذای شما را می آورد، و تا زمانی که در رستوران هستید حواسش به شما هست. در بریتانیا و اکثر کشورهای انگلیسی زبان دیگر، به این افراد پیشخدمت یا خدمه می گویند. آن ها چندین بار حین غذا خوردن شما از میزتان بازدید می کنند تا سفارش شما را بگیرند، غذایتان را سرو کنند، لیوان هایتان را دوباره پر کنند، بشقاب ها و لیوان های خالی را جمع کنند، و مطمئن شوند که همه چیز خوب پیش می رود.
- BYO (مال خودتان را بیاورید)
این کلمه اختصاری مخفف “مال خودتان را بیاورید” است. بعضی از رستوران ها به شما اجازه می دهند نوشیدنی خودتان را بنوشید به جای این که از منوی آن ها سفارش دهید و BYO”” کلمه ای است که آن ها برای این سرویس به کار می برند. وقتی که شما شراب خودتان را می آورید، پیشخدمت آن را باز می کند، اگر لازم باشد آن را خنک نگه داشته و سرو می کند. بعدا، شما به ازای هر نفر که آن را نوشیده یا به ازای هر بطری شراب چند دلار “حق چوب پنبه” پرداخت خواهید کرد.
- starter (یعنی پیش غذا)
این یک بخش جالب است که شما شروع به انتخاب می کنید که چه بخورید. پس بیایید از اول شروع کنیم: با پیش غذا! این ها وعده های کوچکی هستند که قبل از غذای اصلی سرمیز می آیند. مرسوم است که آن ها را بین افراد سرمیز تقسیم کنند (افراد سر میز پیش غذا را شریکی می خورند). برای پیش غذا می توانید انتظار چه چیزهایی را داشته باشید؟ خب، این بستگی به نوع رستوران دارد، اما پیش غذاهای معمول عبارتند از پیراشکی، نان پیتا و سس، تکه های پنیر، پاپادام (نوعی نان لواش هندی)، کالاماری، یا میگوی گریل شده. برای سفارش این جمله را بگویید: “من با [x] غذایم را شروع می کنم.”
- Main Course (یعنی غذای اصلی)
حالا وقت آن است که غذای اصلی خود را سفارش دهید (گاهی اوقات فقط به آن” اصلی” می گویند). معمولا هر کس غذای خودش را سفارش می دهد، با اینحال، – مخصوصا اگر شما با دوستان خوبی غذا می خورید یا در یک رستوران چینی هستید – شاید گروه شما انتخاب کند که غذا را با هم شریکی بخورند. برای این که در انتخاب غذا به شما کمک کرده باشند، منوی رستوران ها غالبا بر اساس انواع غذاها تقسیم بندی می شود، مثلا: جوجه، گوشت، غذاهای گیاهی، پاستا، برنج، ماهی و غذای دریایی، سالاد.
- Dessert (به معنی دسر)
همیشه برای یک خوراکی شیرین در انتهای غذا جا هست. برای دسر، کیک، چیز کیک، تارت میوه، بستنی، سالاد میوه، یا کرپ را امتحان کنید. قهوه، چای، چای گیاهی، یا شراب های دسر انتخاب های خوبی برای نوشیدنی های همراه دسر هستند.
- Check (به معنی صورت حساب)
وقتی که غذای خود را تمام می کنید، زمان آن است که درخواست کنید صورت حساب را بیاورند. برای انجام این کار، تماس چشمی با پیشخدمت خود برقرار کنید و لبخند بزنید یا به او اشاره کنید تا سر میزتان بیاید. از او بپرسید: “ممکن است صورت حساب ما را بیاورید، لطفا؟” صورت حساب شما شامل فهرست چیزهایی که سفارش داده اید به همراه قیمت های آن هاست. در ایالات متحده، مالیات به صورت حساب شما اضافه خواهد شد، در حالیکه در کشورهای انگلیسی زبان دیگر مالیات در قیمت های منو گنجانده می شود.
- Tip (به معنی انعام)
حالا که صورت حساب را در دست دارید، باید آن را پرداخت کنید. اگر در رستورانی در ایالات متحده غذا خورده اید، از شما انتظار می رود که حدود 25 درصد انعام برای پیش خدمت در نظر بگیرید. یعنی شما باید قیمت غذای خود را به اضافه 25 درصد بیشتر پرداخت کنید. در کشورهای دیگر نظیر استرالیا، فقط در صورتی که دوست داشته باشید انعام می پردازید. در این کشورها به پیشخدمت ها برای هر ساعت کار دستمزد بالاتری پرداخت می شود و آن ها برای درآمد به انعام اتکا نمی کنند.
- It’s my treat (یعنی مهمان من هستید)
اگر این جمله را از همراهتان در رستوران شنیدید خوشحال باشید! گفتن جمله “مهمان من هستید” به این معنی است که دوست شما مایل است پول غذایتان را حساب کند. خوش به حالتان!
